در تمام این یک سالی که مامان گلم راه بهشتو پیدا کردو رفت، یه ماه مهربون، یه گل خوشبو، کنارم بود که وجودش لحظه های سختمو ، آرامش میداد.

یه گل خوشبو که مثل اسمش گله...

خواهر قشنگم ، نرگس...

مطلب این پستو به چشمای قشنگش تقدیم می کنم:

ماه من غصه نخور زندگی جزر و مد داره

 دنیامون یک عالمه آدم خوب و بد داره

ماه من غصه نخور همه که دشمن نمیشن

همه که پر ترک مثل من و تو نمیشن

ماه من غصه نخور مثل ماها فراوونه

خیلی کم پیدا میشه کسی رو حرفش بمونه

ماه من غصه نخور گریه پناه آدماست

تر و تازه موندن گل مال اشک شبنماست

ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه

اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه

ماه من غصه نخور خیلیا تنهان مثل ما

خیلیا با زخمای زندگی آشنان مثل ما

ماه من غصه نخور زندگی خوب داره و زشت

خدا رو چه دیدی شاید فردامون بشه بهشت

ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه

اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه

 ماه من غصه نخور دنیا رو بسپر به خدا

هر دومون دعا کنیم تو جدا منم جدا

نظرات شما عزیزان:

erfan

ساعت9:16---28 مرداد 1392

- [ایمیل]

سلام ..حال شما ؟ من نمیدونم چه اتفاقی افتاده براتون ولی فقط میدونم زندگی بالا و پایین زیاد داره وباید باهاش کنار بیایین ..
پاسخ:ممنون از حضور سبزتون

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: